Metody leczenia ginekomastii

Ginekomastia, czyli najogólniej rzecz ujmując: przerost piersi u mężczyzn, potrafi mieć wiele przyczyn. W związku z tym dla skuteczności podjętego leczenia kluczowe znaczenie ma postawienie właściwej diagnozy. Od ustalenia podłoża schorzenia (albo też jego braku) zależy bowiem dobór odpowiednich metod postępowania. Jakie z nich można brać pod uwagę? Po pierwsze, należy poczynić rozróżnienie na ginekomastię prawdziwą oraz rzekomą (inaczej: pseudoginekomastię). W pierwszym przypadku do czynienia mamy z rozrostem tkanki gruczołowej, podczas gdy w drugim za przerost piersi odpowiada związany z otyłością nadmiar tkanki tłuszczowej. Rozwiązaniem problemu ginekomastii rzekomej jest więc przede wszystkim zrzucenie wagi na drodze regularnych ćwiczeń fizycznych oraz odpowiednio zbilansowanej diety.

Metody inwazyjne

Alternatywne metody – stosowane też niekiedy wówczas, gdy samo odchudzanie nie przynosi spodziewanych efektów – to liposukcja, czyli odessanie nadmiaru tkanki tłuszczowej przez niewielkie (7-10 mm) nacięcia w piersi, oraz lipoliza iniekcyjna, polegająca na wprowadzeniu w konkretne miejsce substancji powodującej rozpad lipocytów, które tę tkankę budują. Obywa te zabiegi przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym, poddać się im zaś można chociażby w warszawskiej Klinice Chęciński. Liposukcja przynosi najlepsze rezultaty w przypadku osób młodych, dysponujących sporą ilością elastycznej tkanki skórnej, podczas gdy lipolizę z uwagi na jej bezpieczeństwo poleca się zwłaszcza starszym mężczyznom. Czasem też jedną z tych dwóch technik łączy się z chirurgiczną redukcją tkanki gruczołowej, stosowaną w leczeniu ginekomastii prawdziwej.

Leczenie zachowawcze

Zazwyczaj jednak w pierwszej kolejności podejmuje się próby uporania się z problemem na drodze nieoperacyjnej. Wyjątkiem są sytuacje, gdy ginekomastia ma charakter idiopatyczny, tj. pojawia się bez żadnego dającego się wskazać podczas badań powodu. Wśród możliwych przyczyn wystąpienia ginekomastii wymienić zaś można:

• przyjmowanie niektórych leków (m.in. przeciwdepresyjnych, przeciwobrzękowych, moczopędnych, przeciwgrzybiczych, a także preparatów stosowanych przy nadkwasocie, nadciśnieniu tętniczym i raku prostaty);
• nadużywanie alkoholu i narkotyków takich jak heroina czy marihuana;
• nowotwory;
• przewlekłe schorzenia tarczycy, wątroby, nerek;
• zaburzenia hormonalne (zbyt niski poziom testosteronu lub zbyt wysokie stężenie estrogenów).

Jeśli przerost piersi u mężczyzn nastąpił na skutek innej choroby, leczy się najpierw oczywiście właśnie tę chorobę. W innych przypadkach konieczne jest odstawienie używek i niektórych leków lub zamiana pewnych preparatów na inne. Nieprawidłowe proporcje hormonów wyrównuje się zaś poprzez podanie – w formie maści, tabletek albo zastrzyków – substancji, które:

• są pochodnymi testosteronu,
• blokują działanie żeńskich hormonów (tzw. antyestrogeny)
• lub blokują wytwarzanie tych hormonów (inhibitory aromatazy).

Należy przy tym pamiętać, że leczenie farmakologiczne wprowadza się dopiero wówczas, gdy ginekomastia dotyka dorosłego mężczyznę. Jeśli pojawia się ona między 13. a 17. rokiem życia (co wcale nie jest rzadkim zjawiskiem), należy po prostu poczekać na ustabilizowanie się gospodarki hormonalnej, które powinno nastąpić najpóźniej wraz z zakończeniem okresu dojrzewania.