Łagodny przerost prostaty - gruczolak stercza

Przerost prostaty to dolegliwość, która dotyka nawet połowy mężczyzn powyżej 75. roku życia. Charakterystycznymi objawami mogącymi świadczyć o rozroście gruczołu krokowego są: skąpomocz, parcie na pęcherz moczowy, a także ból przy oddawaniu moczu. W przypadku wystąpienia wymienionych objawów mężczyzna powinien niezwłocznie udać się do urologa, który dobierze skuteczną metodę leczenia.

Czym jest prostata?

Prostata, określana również jako stercz bądź gruczoł krokowy, jest jednym z elementów męskiego układu płciowego. Ten niewielki narząd przypominający wielkością orzech włoski ma niebagatelny wpływ na płodność, bowiem pełni funkcję odżywczą dla plemników. Organ jest usytuowany poniżej pęcherza i otacza cewkę moczową.

Po około 45. roku życia gruczoł krokowy ulega łagodnemu rozrostowi, co u niektórych mężczyzn może powodować trudności w oddawaniu moczu. Prawdopodobną przyczyną powiększenia stercza jest spadek stężenia testosteronu, co jest z kolei powiązywane z procesami starzenia się organizmu. Wśród czynników, które mogą mieć wpływ na łagodny przerost prostaty wymienia się również nieprawidłową dietę (zawierającą dużą ilość tzw. tłuszczów nasyconych), niewłaściwy tryb życia, a także predyspozycje genetyczne.

Kiedy udać się do urologa?

Początkowe symptomy przerostu gruczołu krokowego są często niezauważalne. Właśnie z tego względu specjaliści zalecają, by po 40. roku życia odwiedzać gabinet urologiczny przynajmniej raz w roku. Wizyta u urologa jest konieczna wówczas, gdy ma miejsce częste oddawanie niewielkiej ilości moczu, parcie na pęcherz, bolesne ejakulacje, a także dyskomfort w okolicach krocza. Wymienione objawy narastają w miarę upływu czasu. W sytuacji, gdy mężczyzna nie podejmie leczenia bądź przerwie je bez konsultacji z lekarzem może dojść do częściowego, a nawet całkowitego zatrzymania moczu.

Nieinwazyjne metody terapii przerostu prostaty

Urolog rozpoznaje przerost prostaty na podstawie przeprowadzonych badań laboratoryjnych (pomiar stężenia PSA) oraz fizykalnych (badanie przez odbytnicę i/lub ultrasonografia jamy brzusznej). Jeśli zajdzie taka konieczność, specjalista może poszerzyć diagnostykę i zlecić wykonanie badań czynnościowych, takich jak wziernikowanie pęcherza moczowego oraz badanie urodynamiczne.

Metoda leczenia przerostu prostaty zależy od stopnia nasilenia objawów. Przy łagodnych symptomach wystarcza niekiedy zmiana trybu życia oraz stosowanie prawidłowo zbilansowanej diety. Pacjent musi wówczas dobrze się wysypiać, a także ograniczyć bądź całkowicie zrezygnować z palenia tytoniu i picia kawy, gdyż zarówno nikotyna, jak i kofeina drażnią nabłonek pęcherza moczowego. Jeśli objawy są bardziej uciążliwe, należy zacząć przyjmować leki ułatwiające oddawanie moczu. W ciężkich przypadkach konieczna jest interwencja chirurgiczna – wyjaśnia specjalista z gabinetu urologicznego we Wrocławiu.

Wśród preparatów leczniczych, które stosuje się przy łagodnym przeroście gruczołu krokowego wymienia się:

• alfa-blokery (np. tamsulozyna, doksazosyna) rozkurczające mięśnie gładkie dróg moczowych;
• inhibitory 5-alfa-reduktazy (np. finasteryd, dutasteryd) hamujące przekształcanie testosteronu w dihydrotestosteron, co pozwala zredukować przerost prostaty.

Na efekty należy jednak poczekać – w przypadku regularnego przyjmowania alfa-blokerów około miesiąc, zaś przy stosowaniu inhibitorów 5-alfa-reduktazy nawet do pół roku.

Operacyjne leczenie gruczołu krokowego

Gdy terapia farmakologiczna nie przynosi wyraźnej poprawy konieczna jest operacja. Bywa, że specjalista jest zmuszony podjąć decyzję o częściowym usunięciu prostaty, czyli przeprowadzeniu TURP. Jest to jeden z najczęściej wykonywanych zabiegów chirurgicznych przy przeroście gruczołu krokowego. Jeśli stan stercza nie wymaga tak inwazyjnych działań, wystarcza nacięcie narządu określane mianem TUIP.