Suplementy diety połączone ze sportem okazały się skuteczne? Dowiedziałaś się wszystkiego, co chciałaś podczas wizyty w poradnictwie laktacyjnym? Jesteś zadowolony operacji plastycznej? A może optyk pomógł Ci dobrać okulary dopasowane do kształtu twarzy albo masaż okazał się przyjemny? Jeśli tak, to pozostaw po sobie komentarz. W ten sposób pomożesz innym znaleźć specjalistę, a nam rozwijać biznes. Bądź zdrowy ze zdrowie.pkt.pl!
Jaka jest różnica pomiędzy osobami niesłyszącymi a niedosłyszącymi?
Stopień utraty słuchu
Zdecydowanie najważniejszą różnicą między osobami niesłyszącymi a niedosłyszącymi jest stopień doświadczanej przez nich utraty słuchu.W literaturze fachowej można natknąć się na wiele definicji dotyczących tego tematu – mówi specjalista z Instytutu Głuchoniemych im. Jakuba Falkowskiego w Warszawie. - Przykładowo Janina Doroszewska w swojej książce „Pedagogika specjalna” definiuje osobę niesłyszącą (posługując się terminem „głuchy”) jako człowieka, który „pozbawiony jest słuchu, a więc treści dźwiękowych, płynących ze świata i który wskutek tego znajduje się w gorszych warunkach niż słyszący, jeżeli chodzi o poznanie zewnętrznego świata i przygotowanie do życia społecznego”. W innej definicji niedosłyszącym jest człowiek „któremu utrata lub znaczne upośledzenie analizatora słuchu uniemożliwia rozumienie mowy ludzkiej przez słuch i dla którego w pracy i wszelkich zadaniach życia słuch nie ma praktycznego znaczenia”.Łatwo zauważyć, że w powyższych definicjach poruszany jest problem znacznej lub całkowitej utraty słuchu. Jak z kolei wygląda sytuacja z niedosłyszącymi? Doroszewska stwierdza, iż są to osoby u których „ubytki słuchu pozwalają opanować mowę w sposób naturalny”. Zgodnie z tą definicją należy uznać, że do niedosłyszących należą wszystkie osoby, których wada słuchu nie jest znaczna ani całkowita.
Klasyfikacja głuchoty
Podobnie jak w przypadku definicji osób niesłyszących i niedosłyszących, w literaturze fachowej pojawiają się różne metody klasyfikacji stopnia głuchoty. Zofia Sękowska w książce „Pedagogika specjalna: zarys” przedstawia taki podział głuchoty u dzieci:- słabo słyszące – czyli takie, u których ubytek słuchu wynosi do 20 dB, nie utrudnia im on nauki mowy i komunikacji z otoczeniem
- niedosłyszące – utrata słuchu wynosi około 40 dB, dzieci nią dotknięte nie słyszą z większych odległości, ich mowa nie jest w pełni wyraźna
- o średniej głuchocie – utrata słuchu wynosi około 60 dB, słyszą jedynie słowa wypowiadane podniesionym głosem, wykazują poważne problemy z mową, mają ograniczoną liczbę słów, niewyraźne artykułują
- o poważnej głuchocie – utrata słuchu wynosi w granicach od 70 do 90 dB. Niemożliwe jest komunikowanie się z nimi przy pomocy mowy, poznane przez nie słowa są wypowiadane źle i niewyraźnie
- o całkowitej głuchocie – dzieci pozbawione słuchu nie słyszą żadnych słów, porozumienie się z nimi przy pomocy mowy jest niemożliwe.
Dziękujemy za ocenę artykułu
Błąd - akcja została wstrzymana
Dodaj komentarz
Dziękujemy za dodanie komentarza
Po weryfikacji, wpis pojawi się w serwisie.
Błąd - akcja została wstrzymana