Endometrioza nie musi być wyrokiem. Jak ją leczyć?

Endometrioza to podstępne schorzenie, które dotyka od 10 do nawet 15% kobiet w wieku rozrodczym i objawia się dolegliwościami bólowymi oraz obniżeniem płodności. Mimo stosunkowo częstego występowania choroba ta dalej pozostaje dla nas zagadką – nie znamy jej dokładnych przyczyn, przez co trudno ją diagnozować. Istnieje na szczęście szereg metod leczenia oraz łagodzenia skutków tej choroby – w niniejszym artykule przyjrzymy się niektórym z nich. Z gruczolistością zewnętrzną, bo tak również nazywa się endometriozę, boryka się nawet 35% pacjentek, które trafiają do polskich klinik leczenia niepłodności. Większość z nich dowiaduje się o swojej przypadłości dopiero w czasie badań diagnostycznych. Nic w tym dziwnego – endometrioza została po raz pierwszy opisana ponad 300 lat temu, jednak do dziś naukowcy nie udzielili jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, co wywołuje omawianą chorobę. Udało się jedynie ustalić, że odpowiedzialne za nią są czynniki środowiskowe, hormonalne oraz genetyczne.

Na czym dokładnie polega gruczolistość zewnętrzna?

Endometrioza to przewlekłe schorzenie, które polega na obecności komórek endometrium, czyli tkanki wyścielającej wnętrze macicy poza ich właściwym miejscem występowania. Ogniska zapalne występują najczęściej w okolicach narządów rozrodczych oraz pobliskich organach takich, jak pęcherz moczowy czy jelito grube. Znane są jednak przypadki, kiedy niepożądane komórki znajdowano nawet w płucach czy też w skórze pacjentek.

Jak mówi nam specjalista z Gabinetu Ginekologicznego Grzegorza Jakiela: Objawy występujące przy endometriozie są bardzo niejednoznaczne, co dodatkowo komplikuje odpowiednio wczesne podjęcie leczenia. Najczęściej pacjentki skarżą się na obfite i bolesne miesiączki, bóle jamy brzusznej czy też problemy gastryczne. Większość symptomów wywiera istotny wpływ nie tylko na zdrowie fizyczne, ale także psychiczne oraz codzienny komfort osoby chorej.

Jak leczyć endometriozę?

Leczenie endometriozy zależy od wielu czynników, takich jak na przykład stopień zaawansowania choroby (wyróżniamy cztery stopnie wielkości zmian) czy też ogólny stan zdrowia pacjentki. Należy przy tym pamiętać, że terapia skupia się przede wszystkim na łagodzeniu nieprzyjemnych objawów, ponieważ nie są nam jeszcze znane skuteczne metody leczenia przyczynowego tego schorzenia. Obecnie stosuje się dwa podstawowe sposoby radzenia sobie z gruczolistością zewnętrzną – jest to leczenie farmakologiczne oraz leczenie operacyjne. Pierwsza, mniej inwazyjna metoda, polega na przyjmowaniu przez kobietę odpowiednio dobranych leków. Proces ten trwa minimum rok, a jego celem jest wygaszenie stanów zapalnych oraz złagodzenie bólu. Ta ścieżka terapeutyczna nie jest jednak polecana pacjentkom, które mają problemy z zajściem w ciążę lub planują w przyszłości posiadanie dzieci. Głównym powodem jest stosowanie silnych leków hormonalnych, które hamują czynności jajników i zmniejszają wytwarzanie estrogenów. Druga opcja, czyli zabieg operacyjny, musi być dostosowana nie tylko do stopnia zaawansowania samej choroby, ale również do potrzeb i wieku pacjentki. W przypadku kobiet, które chciałaby zajść w ciążę, przeprowadza się mniej skrajne operacje – wszystko po to, aby usunąć wszelkie ogniska zapalne, zrosty oraz torbiele, zachowując jednocześnie jajniki i jajowody w jak najlepszym stanie. Jeżeli kobieta nie planuje jednak posiadania w przyszłości biologicznego potomstwa, wówczas można zdecydować się na bardziej zdecydowane działania – najczęściej dokonuje się usunięcia jajników, a nawet całej macicy.