Podstawowe rodzaje jaskry

Jaskrę bardzo trudno prawidłowo zdiagnozować, a w konsekwencji właściwie leczyć. Jaskra to grupa chorób, które powodują zanik nerwów wzrokowych i doprowadzają do nieodwracalnej ślepoty. Na całym świecie choruje na nią około 70 mln osób. Rozwija się ona powoli i najczęściej bezobjawowo. Wyróżnia się kilka rodzajów jaskry, przy czym dwie najczęściej występujące typy to jaskra otwartego kąta oraz jaskra zamkniętego kąta.

Czym jest jaskra?

Jaskra jest bardzo groźną chorobą oczu, którą często wykrywa się przypadkiem podczas badania wzroku u okulisty. Przebiega ona najczęściej bez objawów, jednak zdarza się, że zwiastuje ją światłowstręt, częste łzawienie oczu, trudności z przystosowaniem się do ciemności czy widzenie tęczowych kół lub mroczków przy spoglądaniu na światło.

Mimo rozwoju medycyny, cały czas nie do końca znane są przyczyny jaskry. Choć jaskry nie da się usunąć czy pozbyć, to można skutecznie opóźniać lub nawet powstrzymać jej rozwój. Pod warunkiem jednak, że choroba zostanie odpowiednio wcześnie rozpoznana i zostanie wdrożone właściwe leczenie. To dlatego tak bardzo ważne jest profilaktyczne wykonywanie badań diagnostycznych – zauważa glaukomatolog z Centrum Okulistycznego Jaskra w Warszawie.

Podstawowe rodzaje jaskry

Europejskie Towarzystwo Jaskrowe stosuje podział jaskry, który uwzględnia szerokość kąta przesączania komory przedniej oraz przyczyny wywołujące tę chorobę. Podstawowy podział wyróżnia:

• jaskrę wrodzoną

Występuje ona u niemowląt, u których w okresie prenatalnym doszło do niewłaściwego lub niekompletnego rozwoju kąta przesączania. Jaskra wrodzona to rzadko występująca choroba, która może być dziedziczna. Objawia się nadmiernym łzawieniem oczu, zamgleniem rogówki, nadwrażliwością na światło oraz powiększonymi oczami. W leczeniu jaskry wrodzonej najczęściej wystarczy przeprowadzenie mikrooperacji.

• jaskrę otwartego i zamkniętego kąta

Jaskra otwartego kąta to najbardziej powszechny typ jaskry występujący w Polsce, diagnozowany w około 90% przypadków choroby. Stanowi największy problem diagnostyczny i w większości przypadków nie daje żadnych objawów, co powoduje, że osoba chora do czasu utraty wzroku, nie udaje się do okulisty po pomoc i po prostu ślepnie. Znacznie rzadziej diagnozuje się jaskrę zamkniętego kąta. Wywołana jest ona przez zablokowanie lub zwężenie kąta przesączania, co powoduje wzrost ciśnienia ocznego.

• jaskrę pierwotną i wtórną

Jaskra pierwotna rozwija się bez określonej przyczyny, natomiast jaskra wtórna powstaje w przebiegu innych chorób oka, związanych, np. z cukrzycą, zaćmą, nowotworem czy urazem.

Pozostałe typy jaskry to odmiany kąta otwartego lub zamkniętego. Mogą one wystąpić w jednym oku lub obu. Pamiętajmy, że jest to poważna choroba, której nie należy lekceważyć, dlatego warto regularnie badać swój wzrok w kierunku jaskry minimum raz w roku, jeśli nie ma żadnych niepokojących objawów. Badania diagnostyczne pozwolą na wczesne wykrycie tej choroby oraz jej leczenie.