Na czym polega leczenie zeza?

Zez to jedna z tych przypadłości, których wpływ na zdrowie i komfort osoby nim dotkniętej są często lekceważone. Mimo, że występuje dość często, wciąż świadomość na jego temat jest bardzo niewielka – przykładowo mało osób zdaje sobie sprawę z tego, że zeza można i warto leczyć, a im wcześniej zostaną podjęte próby skorygowania wady, tym lepszy będzie ostateczny efekt.

Czym jest zez?

Zanim przejdziemy do omawiania metod leczenia zeza, warto wyjaśnić pokrótce, czym jest sam zez.

- Przypadłość ta wynika z osłabienia mięśni odpowiedzialnych za sterowanie ruchem gałek ocznych – wyjaśnia przedstawiciel Kliniki Okulus - Efektem jest zmiana kąta patrzenia jednego oka względem drugiego i zaburzenie widzenie stereoskopowego. W zależności od nasilenia wady, jej konsekwencje mogą być różne – zez nie tylko pogarsza nasz wygląd, ale również znacząco utrudnia wykonywanie codziennych czynności, np. prowadzenia samochodu, czy uprawianie niektórych sportów, w których dobre widzenie z daleka jest niezbędne.

Wyróżnia się kilka rodzajów zeza, z czego dwa główne: towarzyszący oraz ukryty. Pierwszy z nich polega na tym, że oko zezujące towarzyszy w ruchach oku prowadzącemu, kąt odchylenia między nimi pozostaje ten sam. W zależności od kąta odchylenia wyróżniamy zez zbieżny, rozbieżny, ku górze, ku dołowi oraz skośny. Odchylenie osi jednego oka, mimo zachowania anatomicznej prawidłowości aparatu percepcyjnego powoduje, że oko to zaczyna tracić zdolność widzenia. Zdarza się, że obniżenie ostrości wzroku w takich przypadkach jest bliskie całkowitej ślepocie. W przypadku zeza ukrytego mamy do czynienia z zaburzeniem równowagi mięśni ocznych – mięśnie jednego oka są silniejsze, od mięśni drugiego. Problem ten ujawnia się w momencie wyłączenia obuocznego widzenia i braku konieczności łączenia obrazów. W tym przypadku wyróżniamy zbaczanie do wewnątrz, na zewnątrz, ku górze oraz ku dołowi.

Jak leczy się zeza?

Leczyć zeza można na dwa sposoby – poprzez terapię zachowawczą oraz leczenie zabiegowe, obejmujące również zabieg chirurgiczny. Generalnie im wcześniej przeprowadzone zostaną badania w celu rozpoznania nieprawidłowości, tym skuteczniejsze leczenie zachowawcze – w przypadku dzieci do 10 roku życia zaledwie 15% kwalifikuje się do przeprowadzenia operacji. Terapia zachowawcza obejmuje szereg działań, zmierzający do poprawy widzenia w oku zezującym i wytworzenia fiksacji centralnej dzięki zastosowaniu korekcji okularowej, okularów pryzmatycznych, ćwiczeń pleoptycznych i ortoptycznych oraz innych metod. W leczeniu zabiegowym poza operacją mięśni gałkoruchowy stosuje się również domięśniową iniekcję toksyny botulinowej, która zmniejsza napięcie mięśni gałkoruchowych. Metody te stosowane są w sytuacji, kiedy wada wzroku jest zbyt poważna na zastosowanie terapii zachowawczej, bądź pacjent jest już w zbyt zaawansowanym wieku do jej przeprowadzenia.