Metody leczenia choroby Parkinsona

Choroba Parkinsona jest chorobą nieuleczalną – jednak za pomocą odpowiedniej terapii można spowolnić rozwój choroby oraz złagodzić jej objawy. Leczenie objawowe przynosi bardzo dobre skutki. Połączenie farmakoterapii oraz rehabilitacji pozwala choremu na zachowanie sprawności ruchowej, a nowoczesne, zaawansowane metody przynoszą nadzieję na lepsze poznanie tej choroby oraz możliwości całkowitego jej wyleczenia.

Choroba Parkinsona jest zwyrodnieniem mózgowym o nieznanej przyczynie. Zanik komórek nerwowych produkujących dopaminę i znajdujących się w tak zwanej istocie czarnej mózgu prowadzi do spowolnienia ruchowego, drżenia kończyn i sztywności mięśni. Początkowe objawy mogą być nietypowe: o rozwijającej się chorobie może świadczyć uczucie ciągłego zmęczenia, potykanie się, a nawet utrata węchu lub koszmary senne. Choć średni wiek osób cierpiących na tę chorobę wynosi około 60 lat chorują na nią również osoby młode, nawet poniżej 40. roku życia.

Leczenie farmakologiczne

Pierwszą i najważniejszą metodą leczenia jest wdrożenie odpowiedniej terapii lekowej. Dopamina jest odpowiedzialna za przekazywanie informacji. Jeśli jej brakuje sygnalizacja na szlakach nerwowych zaczyna szwankować. Za pomocą leków możliwe jest poprawienie przewodzenia sygnałów. Najlepiej działającą substancją jest lewodopa – z której w sposób naturalny powstaje w organizmie dopamina. W przeciwieństwie do czystej dopaminy L-DOPA może przenikać barierę krew-mózg, a tym samym pobudzać receptory dopaminowe w mózgu.

Lewodopa jest substancją, która w początkowej fazie daje dużą poprawę stanu zdrowia. Jednak z czasem jej skuteczność zaczyna spadać, a coraz większe dawki leku mogą powodować wystąpienie skutków ubocznych, takich jak na przykład dyskinezy – czyli niekontrolowanych ruchów ciała – mówi specjalista z Neuro-Care w Siemianowicach Śląskich – Drugą grupą leków stosowanych w leczeniu choroby Parkinsona są agoniści dopaminy, leki o równie skutecznym działaniu, lecz pozbawione działań niepożądanych.

Niestety nie u wszystkich pacjentów leczenie farmakologiczne przynosi efekty. Niektóre objawy, takie jak na przykład drżenie rąk, mogą nie ustępować. Na leczenie farmakologiczne oporne są również dolegliwości związane z mową oraz zaburzenia równowagi. Mogą również pojawić się inne objawy, takie jak zaparcia, trudności w oddawaniu moczu, stany depresyjne, a nawet psychotyczne. Konieczne jest wówczas wdrożenie dodatkowej terapii – dodaje specjalista.

Leczenie chirurgiczne

W zaawansowanych stanach choroby Parkinsona można przeprowadzić leczenie chirurgiczne. Polegają one na wszczepieniu elektrod wysyłających sygnały do uszkodzonych struktur. Impulsy kontrolowane są za pomocą sterownika. Metoda ta daje zazwyczaj dość dobre rezultaty, jednak nie może być zastosowana u każdego. Przeciwwskazaniem może być stopień zaawansowania choroby, a także wiek.

Inną metodą chirurgiczną jest wszczepienie pacjentowi zdrowych komórek produkujących dopaminę. Jest to sposób wzbudzający kontrowersje, ponieważ najlepsze efekty osiąga się, kiedy wszczepione zostaną nie komórki pacjenta, lecz te pobrane z tkanek płodów ludzkich. Być może podobne rezultaty uda się osiągnąć dzięki wszczepianiu komórek macierzystych uzyskanych w laboratorium. Choć na ostateczne rezultaty i wyniki badań będzie trzeba jeszcze trochę poczekać – badania dają chorym nową nadzieję na odzyskanie pełni zdrowia.

Rehabilitacja i zdrowy styl życia

Choć nie ma jednoznacznych badań potwierdzających możliwość uniknięcia choroby Parkinsona zdrowy styl życia i jedzenie bogate w antyoksydanty z pewnością nie szkodzi. Regularna aktywność fizyczna oraz rehabilitacja dostosowana do stanu pacjenta pomagają zachować sprawność fizyczną i ograniczyć dolegliwości ruchowe. Zalecana jest także terapia logopedyczna, zwłaszcza u osób, u których pojawiają się zaburzenia mowy. U pacjentów przyjmujących lewodopę zaleca się wysokobłonnikową dietę ubogą w białko. Błonnik pozwala na ograniczenie ryzyka wystąpienia zaparć, natomiast białko może utrudniać wchłanianie L-DOPY. Prawdopodobnie ryzyko wystąpienia choroby zmniejsza regularne przyjmowanie kofeiny, w związku z czym kawę w rozsądnych ilościach można pić na zdrowie.