Kiedy kształtuje się tożsamość płciowa?

Tożsamość płciowa jest rodzajem przynależności do danej grupy, z którą utożsamia się jednostka. To wyobrażenie o sobie samym zarówno w aspekcie kulturowym, jak i społecznym. Tożsamość płciowa związana jest z rozwojem psychologicznym dziecka. Jej kształtowanie rozpoczyna się wtedy, gdy potrafi ono określić swoją przynależność do danej płci na podstawie cech fizycznych i informacji dostarczanych ze środowiska.

Kiedy dokładnie kształtuje się tożsamość płciowa?

Kształtowanie tożsamości płciowej rozpoczyna się już we wczesnym dzieciństwie. Choć biologicznie płeć można określić już od 7 tygodnia życia w łonie matki, świadomość jego przynależności do konkretnej grupy zaczyna pojawiać się dopiero w drugim roku życia. Dziecko powinno umieć określić tę przynależność do 7 roku życia. Większość osób potrafi wskazać różnice między płciami na podstawie:

• cech fizycznych,
• zachowania,
• ról społecznych,
• informacji dostarczonych ze środowiska.

Jak informują pracownicy Centrum Medycznego Psyche, u niektórych dzieci postrzeganie swojej tożsamości płciowej jest zaburzone. Młody człowiek może nie wykształcić w sobie zatem przynależności do danej grupy lub określać ją błędnie. Zjawisko to nazywa się transpłciowością. Na zaburzenia tego rodzaju mogą wpływać zarówno czynniki biologiczne, psychologiczne, jak i środowiskowe.

Odmiany zaburzeń tożsamości

Odmian zaburzeń tożsamości jest kilka. Wśród najczęściej występujących należy wymienić transseksualizm i transwestytyzm. Problemy z określeniem przynależności do danej grupy objawiają się w różny sposób. Dzieci, które nie potrafią określić swojej tożsamości płciowej, najczęściej komunikują o chęci zamiany w chłopca lub dziewczynkę. Preferują także często ubieranie się w sposób charakterystyczny dla płci przeciwnej oraz chcą odgrywać rolę typowo do niej przypisane.

Pierwszym krokiem rodziców dzieci z zaburzeniami tożsamości jest najczęściej zasięgnięcie pomocy psychologicznej. Diagnostykę przeprowadza się w różny sposób w zależności od wieku badanej osoby. W każdym przypadku najpierw przeprowadza się wnikliwy wywiad z pacjentem bądź rodzicem.

W leczeniu zaburzeń tożsamości płciowej nie stosuje się farmakoterapii. Obecnie nie istnieją żadne środki, które mogłyby pomóc w jej prawidłowym określeniu. Osoby, które utożsamiają się z płcią przeciwną, zazwyczaj decydują się na korektę poprzedzoną leczeniem hormonalnym. Najważniejsze w takie sytuacji jest jednak wsparcie psychologa. Osoby z zaburzeniami tożsamości płciowej są zwykle niezrozumiane przez otoczenie, co może prowadzić nawet do depresji.