Jak poprawić funkcje motoryczne po udarze?

Udar mózgu to choroba, która może wywrócić nasze życie do góry nogami. W wyniku nagłego ograniczenia dopływu krwi do mózgu lub jego krwotoku, dochodzi do uszkodzenia tkanek nerwowych, które odpowiedzialne są za kontrolowanie różnych funkcji ciała. Skutkiem takiego zdarzenia może być wystąpienie zaburzeń motorycznych, które utrudniają normalne funkcjonowanie, ograniczają samodzielność i wprowadzają chaos w życiu codziennym. W sytuacji takiej diagnozy ważne jest przede wszystkim podjęcie odpowiednich działań rehabilitacyjnych skierowanych na poprawę funkcji motorycznych po udarze.

Rehabilitacja po udarze - jak wygląda?

W procesie rehabilitacji po udarze stosuje się różnorodne metody terapeutyczne, ale jedną z najbardziej efektywnych i powszechnie stosowanych jest terapia PNF. Ta metoda oparta jest na pracy z wzorcami ruchowymi w celu poprawy funkcji motorycznych i koordynacji ciała. W jaki sposób więc przebiega terapia PNF i jak wpływa na powrót do zdrowia pacjentów po udarze mózgu?

Podstawy terapii PNF

Terapia PNF opiera się na wykorzystaniu naturalnych wzorców ruchowych oraz stymulacji proprioceptywnych, czyli czucia głębokiego, związanego z położeniem poszczególnych części ciała w przestrzeni. W praktyce oznacza to, że terapeuta stara się wykorzystać tzw. spiralne wzorce ruchowe do pobudzenia układu nerwowego pacjenta do większej aktywności. Stosując tę technikę, terapeuta wykonuje odpowiednie ćwiczenia wraz z pacjentem, jednocześnie angażując jego mięśnie oraz stawy w sposób precyzyjnie kontrolowany.

Terapia PNF w praktyce

W terapii PNF istotne jest przede wszystkim indywidualne podejście do pacjenta oraz dokładna analiza jego potrzeb i możliwości. Na samym początku terapeuta przeprowadza szczegółowe badanie funkcji motorycznych pacjenta, aby określić zakres dysfunkcji oraz wyznaczyć cele terapeutyczne. Następnie dobierane są konkretne techniki i ćwiczenia oparte na spiralnych wzorcach ruchowych, które angażują poszczególne mięśnie i stawy.

Terapia PNF w Dukli w przypadku zaburzeń motorycznych po udarze często koncentruje się na poprawie równowagi, przywróceniu pełnej funkcji kończyn górnych i dolnych oraz na korekcji postawy ciała. W trakcie terapii pacjent wykonuje szereg ćwiczeń, takich jak m.in. przeciąganie i skracanie mięśni, przywodzenie i odwodzenie kończyn czy rotacje stawów. Jednocześnie terapeuta wspomaga pacjenta w tych ruchach, kontrolując ich przebieg oraz dbając o prawidłowe napięcie mięśniowe.