Gdzie i kiedy są stosowane pompy infuzyjne?

Terapia płynowa, która polega na podawaniu pacjentowi leku bezpośrednio do układu krwionośnego, jest podstawową i najbardziej powszechną formą leczenia w szpitalach. Dożylne, podskórne i domięśniowe iniekcje leków wykonuje się w sytuacjach nagłych, przy zabiegach planowych, ale także podczas długotrwałej terapii w chorobach przewlekłych. U pacjentów wymagających ciągłej, stałej podaży leków wskazane jest stosowanie pomp infuzyjnych.

Wyzwania terapii płynowej i rola pomp infuzyjnych

U około 90% pacjentów leczonych w warunkach szpitalnych w celu podawania płynów, elektrolitów i żywienia pozajelitowego drogą inną niż naturalna wykorzystuje się dostęp dożylny. Chociaż wykonanie iniekcji wydaje się zabiegiem łatwym, zarówno na etapie przygotowania, jak i podania płynu może dochodzić do błędów. Dla hospitalizowanych pacjentów w ciężkim stanie oraz osób chorujących przewlekle, leczonych w szpitalu lub w warunkach ambulatoryjnych, którzy wymagają cyklicznej lub ciągłej podaży leków, wykonywanie kolejnych iniekcji tradycyjną metodą byłoby nie tylko ryzykowne, ale też bardzo kłopotliwe. Stosowanie pomp infuzyjnych ułatwia precyzyjne dawkowanie leków i poprawia komfort pacjenta. Osobom przewlekle chorym, które są leczone w warunkach domowych, przenośne pompy w istotny sposób ułatwiają codzienne funkcjonowanie, zapewniając większą swobodę i mobilność niż np. kroplówki.

Pompy infuzyjne umożliwiają podawanie leku w precyzyjnych dawkach, w związku z czym stanowią nieodzowny element wyposażenia szpitalnych oddziałów intensywnej terapii, onkologii czy chirurgii ortopedycznej. Używane są najczęściej do podawania leków przeciwbólowych i znieczulających, antybiotyków oraz chemioterapeutyków, odgrywają ważną rolę w żywieniu pozajelitowym. Coraz więcej pacjentów chorujących przewlekle decyduje się na korzystanie z przenośnej pompy ambulatoryjnej, wygodnej podczas leczenia w warunkach domowych – mówi przedstawiciel sklepu medycznego Medseven w Bydgoszczy.

Rodzaje pomp infuzyjnych i ich wykorzystanie

Pierwszą pompę infuzyjną opracowano w 1951 roku, a rozwiązanie stosowane jest do dziś. Funkcję pojemnika i dozownika płynu w tego typu pompie pełni strzykawka, stąd nazwa – pompa strzykawkowa. Pompy strzykawkowe podają niewielkie ilości roztworu, co ogranicza możliwości ich wykorzystania do sytuacji, w których wymagane jest podawanie niedużych objętości leku przy niewielkim przepływie. W praktyce strzykawkowe pompy infuzyjne spotyka się m.in. na oddziałach neonatologii, pediatrii, położnych, a także w blokach operacyjnych i w salach pooperacyjnych. Mechanizm strzykawkowy jest częstym rozwiązaniem w pompach iniekcyjnych do leczenia domowego. Ze względu na niewielkie wymiary, łatwą obsługę oraz wysoki komfort pacjentów największą popularnością cieszą się pompy MP-Daily oraz MP-MLH+. Strzykawkowa pompa MP-MLH+ umożliwia podawanie leków dożylnie lub podskórnie, natomiast pompa MP-Daily może być stosowana również przy podawaniu leków dotętniczo.

Większą prędkość przepływu i podawanie płynów w dużych objętościach umożliwiają infuzyjne pompy objętościowe (wolumetryczne). W tego typu pompach infuzyjnych pojemnik z płynem umieszczony jest poza urządzeniem, co początkowo wymuszało stosowanie aparatury wyłącznie w warunkach stacjonarnych; obecnie dostępne są również przenośne modele (np. Micrel Rythmic PN+). Pompy objętościowe wykorzystywane są w leczeniu szpitalnym i domowym do podawania leków, preparatów krwiopochodnych oraz do żywienia pozajelitowego.