Do kogo się zwrócić w celu ustalenia diety eliminacyjnej w oparciu o diagnostykę alergologiczną.

Dietę eliminacyjną stosuje się w przypadku podejrzenia alergii pokarmowej, aby ustalić, co dokładnie uczula, ale też wtedy, gdy mamy już pewność, że taka alergia występuje. Jest ona dość restrykcyjna i aby przyniosła pożądany efekt – nie wywołując przy tym możliwych skutków ubocznych – najlepiej zaplanować dietę eliminacyjną i przejść na nią w porozumieniu z lekarzem specjalistą.

Jeżeli przypuszczamy, że któryś składnik naszego jadłospisu jest źle tolerowany albo wręcz szkodliwy dla naszego organizmu, możemy po kolei wykluczać najczęściej wywołujące alergię produkty i obserwować, kiedy następuje poprawa. – Trwa to około dwóch tygodni dla każdego z nich, bywa więc, że upłynie sporo czasu, zanim nabierzemy pewności w kwestii tego, który pokarm nas uczula – mówi ekspert z wyspecjalizowanego w leczeniu alergii Centrum Medycznego Lucyny i Andrzeja Dymków.

Czasem też to nie wystarcza i trzeba zastosować inne rodzaje diety eliminacyjnej, tj. dietę elementarną, bazującą na pojedynczych aminokwasach, albo dietę oligoantygenową, w której dozwolone jest spożywanie tylko bardzo wąskiej grupy tzw. bezpiecznych produktów. Nie można jej stosować zbyt długo, ponieważ rośnie tu ryzyko niedostarczenia organizmowi niezbędnych składników odżywczych w odpowiednich proporcjach.

Kwestie bezpieczeństwa

Takie ryzyko istnieje zresztą w przypadku każdego typu diety eliminacyjnej, nawet takiej, w której wyklucza się tylko jeden produkt. Może nim być chociażby mleko, w miejsce którego należy wprowadzić zamienniki zawierające odpowiednio dużo wapnia i charakteryzujące się właściwą proporcją tego pierwiastka względem fosforanów. Najlepiej więc, aby dietę eliminacyjną opracował specjalista. Określi on, czy w danym okresie w ogóle możemy ją przeprowadzić (nie jest to wskazane np. w czasie ciąży i karmienia piersią). Wskaże pokarmy mogące zawierać alergeny, choć z pozoru wydaje się, że nie ma w nich składników uczulających (a tylko całkowite ich wykluczenie gwarantuje skuteczność diety). Zdecyduje, jak długo powinno trwać odstawienie konkretnego produktu: tydzień, dwa tygodnie, dwa miesiące – czy może przez resztę życia – a także w jaki sposób ewentualnie przywracać taki produkt do jadłospisu. Stosowanie diety eliminacyjnej na własną rękę najczęściej okazuje się nieskuteczne, może też być niekorzystne dla zdrowia w związku z nieprawidłowym zbilansowaniem składników odżywczych. Najlepiej więc, jeśli będziemy stosować się do zaleceń lekarza alergologa ułatwiając mu pracę przez skrupulatne prowadzenie dzienniczka żywieniowego, w którym odnotujemy reakcje organizmu na to, co jemy.

Wykorzystanie diagnostyki alergologicznej

Jak już wspomniano, przeprowadzane „na ślepo” próby ustalenia, które pokarmy nas uczulają, może zająć wiele czasu. Znacznie skuteczniejszym rozwiązaniem jest opracowanie diety eliminacyjnej w oparciu o diagnostykę alergologiczną. Odpowiednie badania, zlecone przez lekarza, są w stanie zidentyfikować konkretne alergeny na drodze oznaczania przeciwciał sIgE przeciw całym produktom lub ich poszczególnym składowym (zwanym komponentami alergenowymi). Dysponując precyzyjnymi wskazaniami w tym zakresie, lekarz jest w stanie przygotować program zbilansowanej diety, która pomoże ograniczyć reakcje układu odpornościowego na dany składnik albo wręcz doprowadzi do całkowitego ustąpienia alergii poprzez wyeliminowanie wywołującego ją składnika.