Do czego służy stroik laryngologiczny?

Słuch to jeden z najważniejszych ludzkich zmysłów. Może one ulec pogorszeniu wraz z wiekiem lub np. od słuchania zbyt głośnej muzyki. Dlatego też tak istotna jest kompleksowa diagnostyka przeprowadzana przez specjalistów w gabinetach laryngologicznych. Podczas wykonywania badań niezmiennie, od lat wykorzystuje się stroiki laryngologiczne. Czym one są? Do czego służą?

Stroik laryngologiczny – co to takiego?

Stroik laryngologiczny mimo swojej prostej budowy jest nieoceniony podczas diagnostyki wad słuchu. Przyrząd ten został wynaleziony wiele lat temu, a z jego możliwości korzysta nie tylko medycyna.

Stroik jest inaczej nazywany kamertonem. Został wynaleziony w XVIII wieku przez angielskiego trębacza i lutnistę. Służył wtedy do strojenia instrumentów muzycznych. Aby znalazł zastosowanie w medycynie, trzeba było poczekać jeszcze jeden wiek.

Przyrząd ten ma bardzo charakterystyczny kształt – przypomina widełki. Obecnie wykonuje się go ze stali nierdzewnej. Po uderzeniu stroika przez osobę przeprowadzającą badania, słyszany jest zawsze identyczny, jednakowy dźwięk. Umożliwia to zdiagnozowanie problemów ze słuchem pacjenta.

„Stroiki laryngologiczne to przyrządy, które znajdują się we wszystkich gabinetach laryngologicznych. Dzięki ich wykorzystaniu specjalista może szybko przeprowadzić podstawową diagnostykę oraz stwierdzić, czy pacjent cierpi na problemy ze słuchem. Ten niepozorny przyrząd jest od lat nieoceniony podczas badań laryngologicznych” – mówi ekspert z firmy Techmedica.eu.

Jak przeprowadza się badanie przy pomocy stroika laryngologicznego?

Diagnostyka wykonywana przy pomocy stroika laryngologicznego zalicza się do tak zwanych badań subiektywnych. Oznacza to, że odbywa się z udziałem pacjenta, który informuje lekarza o odczuwanych bodźcach, a w tym przypadku o słyszanych dźwiękach.

Lekarz dzięki stroikowy może wykonać badanie zwane próbą Webera. W tym celu laryngolog umieszcza stroik u szczytu czaszki pacjenta lub przykłada go na wysokości jego czoła. Następnie wprawia kamerton w drgania. Dalsza część badania polega na tym, aby pacjent wskazał, które ucho słyszy głośniejszy dźwięk. U zdrowych osób dźwięk ten będzie słyszany jednakowo przez oboje uszu.

Badanie to wykorzystuje zjawisko przewodnictwa kostnego. Zauważono, że ucho z zatkanym przewodem słuchowym, znacznie lepiej słyszy dźwięk, jeżeli jego źródło znajduje się przed czaszką badanego. W ten sposób można diagnozować zarówno zaburzenia dotyczące ucha środkowego, jak i zewnętrznego. Użycie stroika pozwala też stwierdzić odbiorcze uszkodzenie słuchu.