Jak jest rola psychologa w terapii zaburzeń rozwoju dzieci?

Dzieciom cierpiącym na różne zaburzenia rozwoju naprawdę można skutecznie pomóc. Bardzo ważną rolę w procesie terapii odgrywa psycholog. Dowiedz się, w jaki sposób zajęcia psychologiczne mogą mieć pozytywny wpływ na rozwój osób z deficytami w rozwoju psychomotorycznym.

Czym są zaburzenia rozwoju?

Całościowe zaburzenie rozwoju to kategoria diagnostyczna, obejmująca zaburzenia rozpoczynające się w okresie dzieciństwa, które dotyczą sfery motorycznej, emocjonalnej, poznawczej lub rozwoju mowy. Bardzo często wiążą się również z trudnościami w komunikacji i kontaktach społecznych. Do takich zaburzeń zalicza się m.in. autyzm dziecięcy, zespół Aspergera, zespół Hellera oraz zespół Retta. Mimo że dotyczą one różnych kluczowych sfer funkcjonowania dziecka, wcale nie tak łatwo je zdiagnozować. W większości przypadków są one zauważane, gdy dziecko zaczyna mieć kontakt z rówieśnikami, najczęściej dopiero w okresie przedszkolnym.

Oprócz całościowych zaburzeń możemy wyróżnić także zaburzenia parcjalne i fragmentaryczne. Te pierwsze obejmują większy obszar czynności i dotyczą przykładowo motoryki dużej, czyli zdolności przemieszczania się, lub rozwoju mowy jako takiej. Zaburzenia fragmentaryczne dotykają z kolei mniejszego obszaru czynności, np. zdolności wykonywania precyzyjnych ruchów czy mowy czynnej. Jak jednak podkreślają specjaliści z Centrum Terapii Dzieci i Młodzieży z Mińska Mazowieckiego, dzieci, które są dotknięte takimi zaburzeniami, powinny znaleźć się pod opieką specjalistów. Z jednej strony będą oni mogli zapobiec pogłębianiu się deficytów w rozwoju, a z drugiej pomogą wypracować adaptacyjne sposoby radzenia sobie z trudnościami i zoptymalizować funkcjonowanie dziecka w otoczeniu.

Jakimi narzędziami dysponuje psycholog?

W terapii zaburzeń rozwoju u dzieci bardzo ważną rolę odgrywa psycholog. W zależności od rodzaju trudności, specjalista może pracować z dzieckiem w ramach sesji indywidualnych lub w grupie. Do dyspozycji ma on różnorodne narzędzia, takie jak terapia behawioralna, trening umiejętności społecznych, rozwijanie teorii umysłu czy terapia ręki. Jak podkreśla m.in. psycholog z Mińska Mazowieckiego, bardzo dobre efekty przynosi tzw. Metoda Krakowska, czyli neurobiologiczna terapia stymulująca wszystkie funkcje poznawcze dziecka, która została opracowana przez polską psycholog, prof. Jagodę Cieszyńską. Wśród innych popularnych metod wspierania dzieci cierpiących na zaburzenia rozwoju można wymienić m.in. Metodę Knillów czy Metodę Dobrego Startu.